Meh-i nev, bedr olur amma kelef gitmez izârından;
Olur, bir vechile aybı nümâyân, ehl-i noksânın.
Çelebizâde Âsım (XVIII. yy)
Hilâl hâlinde görünmeye başlayan ve yavaş yavaş büyüyen ay, sonunda tam ve nurlu bir hâl alır ama, yine de üzerindeki lekeler, gölgeler kaybolmaz. Huy ve ahlâk zafiyetleri olan insanlar da böyledir. Ne kadar göz kamaştırıcı bir kıyafete bürünseler, ne kadar yüksek mevkilere ve servetlere sahip olsalar da benliklerindeki kusurları bir türlü bırakmaz, mutlaka belli ederler.
(Ahmet Tetik Beye teşekkürlerimle.)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder